Rotterdam, 13-1-2022
Reistas volgepropt met nuttige spulletjes voor aan boord, onderdelen, accessoires, wat extra koffie omdat dat in Trinidad minstens zes keer zo duur is, papierwerk in orde, dubbel gevaccineerd, geboosterd, hatsikidee, mij kan niemand wat maken, ik ben er klaar voor: Trinidad, here I come!
Allemachtig wat heb ik er zin in. Eindelijk terug naar Catherine, ons brave bootje dat al anderhalf jaar droog staat te bakken onder de blakende zon. Ze heeft ons nodig en wij haar! Eindelijk is het zover. Anderhalf jaar heeft het geduurd, maar nu ga ik echt. Karin komt tien dagen later, ik stel eerst orde op zaken aan boord zodat ook de kapiteinsvrouw een fatsoenlijk onderkomen heeft, gevrijwaard van stof, schimmels en ander storend ongemak.
De vlucht van United Airlines staat geboekt, de Boeing is al onderweg deze kant op, morgenvroeg stap ik aan boord. Nog wel even een PCR-test doen, want dat moet uiterlijk 24 uur voor vertrek. Ik spring op mijn roestige fiets, een oud barrel met gebroken spaken en slagen in de wielen, rijp voor recycling, maar de brik redt het nog net tot mijn vertrek, ik flits door Rotterdam, rij langs Diergaarde Blijdorp de Bergweg op, krijg in de kliniek gelijk de staaf in mijn strot en neusholte en dan vanavond heb ik de ongetwijfeld negatieve uitslag. Want we zijn bijna twee jaar verder in deze corona-ellende en ik ben een van de weinigen die gevrijwaard is gebleven van de ziekte. Misschien behoor ik wel tot die bijzondere groep mensen waar het virus geen vat op krijgt? Ik heb even gedacht om me aan te melden voor medisch onderzoek, de oproep las ik op internet, bij mensen die maar niet besmet willen raken. Maar ja, ik ga naar Trinidad, dus kan ik niet meehelpen om de geheimen van de menselijke ziekte en gezondheid te ontrafelen.
’s Avonds zitten we gezellig aan tafel, Karin heeft gekookt, Joris en vriendin Maud trekken een flesje wijn open, het is gezellig zoals een avond voor vertrek moet zijn. Liselot staat op de piste en belt me nog even om een goede reis te wensen. Rond half elf ga ik maar eens kijken of de uitslag er is, want dan kan ik inchecken en een stoel bij het raam zoeken. Yes! De uitslag is binnen. Ik lees het Engelstalige reisdocument, en dan valt mijn oog op het woord
Positive
Positief? Ik lees het nog eens goed. Ja hoor, echt, het staat er. Ik ben de Sjaak. Trinidad here I come? Not yet.
Eric